-
1 салпы
прил.1) обви́слый, отви́слый, отви́сший; опу́щенныйсалпы итәк — отви́слый подо́л
салпы яңаклар — обви́слые щёки
салпы ирен — отви́слая губа́
салпы жилкәләр — опу́щенные пле́чи
салпы ботаклы каен — берёза с обви́сшими ветвя́ми
2) дря́блый, ослабе́вший, рассла́бленныйсалпы мускуллар — дря́блые мы́шцы
салпы гәүдә — рассла́бленное те́ло
3) диал. вя́лый, ослабе́вший, медли́тельныйсалпы кеше — вя́лый челове́к
салпы хәрәкәт — медли́тельные движе́ния
аты салпының үзе дә салпы — у кого́ ло́шадь вя́лая, тот и сам вя́лый
4) перен. пону́рый, уны́лый, пода́вленныйсалпы күңел — уны́лое настрое́ние
•- салпы колак••салпы якка (ягына) салам кыстыру — игра́ть на сла́бой стру́нке (букв. подложи́ть соло́му под сла́бую сто́рону)
-
2 салпы
-
3 салпы
-
4 салпы
пр1. обвислый, опущенный2. вялый, слабый -
5 салпы
прил. 1) обвислый, опущенный 2) вялый, слабый (о движении) ▪▪ salpı qolaq(lı) вислоухий ▪▪ salpı yaqqa salam qıstırırğa играть на слабой струнке -
6 салпы-салмак
1. прил.; разг.медли́тельный2. нареч.; разг.салпы-салмак кеше — медли́тельный челове́к
медли́тельносалпы-салмак хәрәкәтләнү — дви́гаться медли́тельно
-
7 салпы колак
вислоу́хий, с обви́сшими уша́ми -
8 салпы тал
и́ва плаку́чая -
9 салпы-сулпу
неуклюже, мешковато -
10 алпы-салпы
прил.; см. алкы-салкы -
11 алпы-салпы
прленивый, медлительный, нерасторопный // лениво, неохотно, нерасторопно -
12 алпы-салпы
1. прил. ленивый, медлительный, нерасторопный // лениво, неохотно, нерасторопно -
13 salpı
-
14 сәлпән
1. нареч.дря́бло, вя́ло; неуклю́же2. прил.; см. салпы 3. сущ.сәлпән кыланасың — ведёшь себя́ неуклю́же и вя́ло
у́валень; вя́лый и сла́бый челове́к -
15 аюв
медведьсалпы аякъ аюв ( или чана аякъ аюв) — косолапый медведь -
16 къулакъ
1) ухо; ушнойкъулакъ зары — анат. барабанная перепонкакъулагъы агъыр эшитмек — плохо слышать; быть тугим на ухокъулакъ асмакъ — а) внимать; б) обращать вниманиекъулакъ асмамакъ — не обращать внимания; не придавать значениякъулагъыны бурмакъ — а) драть за уши; б) делать выговор, ругать; дать нагоняйАмет агъа, къулакълары чынъласын, пек мераметли адам эди — Амет ага, будь он помянут добром, был очень добрым человекомкъулакъларым чынълай, бири мени анъа гъалиба — у меня звенит в ушах, видимо кто-то вспоминает менякъулакъларыны тикмек — навострить уши; насторожитьсяине къулагъы — см. ине тешигикъулакъларынънынъ тешигине кирдими? — груб. внял?, усвоил сказанное?къулакъларыны тыкъамакъ — заткнуть уши, не желать слушатьбир къулагъындан кире, бир къулагъындан чыкъа — в одно ухо входит, в другое выходиткъулакъ тозуна урмакъ — дать в ухо, съездить по уху2) ушко3) ручка ( сосуда)4) муз. колок ( музыкального инструмента)5) с.-х. отвал плуга -
17 тал
-
18 чана
См. также в других словарях:
салпы — (САЛПЫЛЫК) – 1. Салынкы, салынып төшеп тора торган 2. Арганлык, хәлсезлекне сиздереп торган, басынкы (хәрәкәт һ. б. ш. тур.) 3. күч. Төшенке (күңел, кәеф тур.) күңеле салпы иде … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
салпы күртік — (Павл., Ерт.) жұқа қар. С а л п ы к ү р т і к қарда түлкіні тазыға алдыру қиын (Павл., Ерт.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
алпы-салпы — Ялкау, иренчәк. рәв. Ялкауланып, иренеп кенә, эленке салынкы … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
салпаю — Салпы рәвешкә килү … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
салпылану — Салпы рәвешкә килү … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
қыш — 1. (Шымк.: Шәу., Мақт.; Қ орда: Сыр., Жал., Тер.; Өзб., Там.) кірпіш. Қ ы ш құюшылар келді (Шымк., Мақт.). Мен қ ы ш құюға шебермін (Шымк., Шәу.). Елдің көпшілігі үйді қ ы ш т а н салып жатыр Қ орда., Жал.). Үйдің дуалын қ ы ш т а н өріп жатырмыз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желбеленген — сын. Серіппелі, тегеурінді. Құлан жал, бөрі кеуде, қамыс құлақ, Салпы ерін, тарбақ танау, киік сағақ. Бос белбеу, бота тірсек, қол ет бөлек, Сіңірі ж е л б е л е н г е н, құлан тұяқ (И. Байзақов, Құралай., 141) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кең — танау. Танауы кең, делдиген. Десе дегендей: бауыры жазық, кең сербек, қақпан бел, салқы төс, жұмыр бақай, қақпақ тұяқ, ешкі бас, салпы ерін, к е ң т а н а у, балбұлдаған үлкен ала көзді, сымпыш құйрық болатын (Саятшылық, 173). Кең тыныстылық. Кез … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қақпақ — білезік. Білезіктің ашылып жабылатын түрі. Екі үш бөлшектен құралған, ашпалы жаппалы түрін «қ а қ п а қ б і л е з і к» дейді (Қаз. әйелд., 1983, №9, 26). Қ а қ п а қ ж а ғ а . К и і м н і ң а р т қ а қарай қайырылатын жаға түрі. Еркек… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құлансауыр — сын. Сауыры құланның сауырындай жұп жұмыр. Темір құйма таяқ, қ ұ л а н с а у ы р араби арғымағы үстінде. Биік, еңсегей тұлғасын қапсыра кіреуке сауыт киген (Е.Тұрсынов, Темірлан, 89). Құлан тұяқ э п и т. Тұяғы құланның тұяғындай дөп дөңгелек.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
салқамдық — зат. жерг. Сылқымдық, кербездік. Салқындыққа алқара күс тон киген, Салтанатқа салпы ерінді нар артып, С а л қ а м д ы қ қ а жорғадан өзге мінбеген (Мұрат Мөңкеұлы: Нар заман., 305) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі